O θρυλικός Λόφος των Σταυρών στη Λιθουανία: Hill of Crosses [GR]

0 Comments

Διασχίζοντας τα σύνορα Λετονίας – Λιθουανίας και περίπου 12 χιλιόμετρα πριν τη μικρή επαρχιακή πόλη Siauliai, συναντήσαμε το θρυλικό «Hill of Crosses» - στα λιθουανικά «Kryžių Kalnas». Είχα ακούσει αρκετά για αυτό τον ιερό τόπο πριν τον επισκεφθώ, αλλά, για να είμαι ειλικρινής, ο χώρος είναι πολύ μεγαλύτερος από όσο φανταζόμουν. Βρίσκεται στη μέση μιας τεράστιας αγροτικής έκτασης και ο λόφος μοιάζει να εμφανίζεται από το πουθενά.

Αν και οι διαστάσεις του «Λόφου των Σταυρών» είναι περίπου 60 μέτρα μήκος και 60 μέτρα πλάτος, ο αριθμός των σταυρών είναι άγνωστος. Εκτιμάται από διακόσιες χιλιάδες έως μισό εκατομμύριο, κάθε μεγέθους, υλικού και σχεδίου. Με τα χρόνια στο λόφο δεν τοποθετήθηκαν μόνο σταυροί, αλλά και μερικά γιγαντιαία αγάλματα του Χριστού, σκαλισμένες ξύλινες φιγούρες Λιθουανών ηρώων, χιλιάδες μικροσκοπικοί σταυροί και άλλες προσφορές πιστών. Το σίγουρο είναι πως πρόκειται για μοναδικά αριστουργήματα της λιθουανικής λαϊκής τέχνης.

Η απαρχή της τοποθέτησης των σταυρών δεν είναι βέβαιη χρονικά, δεδομένου ότι χρονολογείται από τον 14ο αιώνα. Πιστεύεται ότι οι πρώτοι σταυροί που φυτεύτηκαν στο λόφο ήταν από τους συγγενείς των θυμάτων μετά την εξέγερση του 1831 και του 1863 κατά του Ρώσου τσάρου, καθώς οι οικογένειες δεν μπορούσαν να εντοπίσουν τα σώματα των ανταρτών ή δεν μπορούσαν να τους προσφέρουν μια σωστή τελετή ταφής.

Μερικοί σταυροί ανεγέρθηκαν σε μνήμη ανθρώπων που απελάθηκαν στη Σιβηρία κατά τη σοβιετική περίοδο. Κατά τη διάρκεια αυτής που η θρησκεία απαγορεύτηκε, ο λόφος θεωρήθηκε ως σύμβολο αντίθετο στη σοβιετική ιδεολογία, οπότε οι σταυροί γκρεμίστηκαν, ενώ ο λόφος ισοπεδώθηκε αρκετές φορές.

Παρ 'όλα αυτά, όσο περισσότερο οι σοβιετικοί προσπαθούσαν να καταστρέψουν το χώρο, τόσο περισσότερο οι Λιθουανοί έφερναν νέους σταυρούς, ακόμα και κατά τη διάρκεια της νύχτας, παρά τον μεγάλο κίνδυνο να συλληφθούν από την KGB ή το σοβιετικό στρατό που επιτηρούσε την περιοχή.

Τελικά, ο λόφος στάθηκε μέσα στα χρόνια ως μνημείο αντίστασης απέναντι στο κομμουνιστικό καθεστώς. Αφού λοιπόν η Λιθουανία πέρασε τον Γολγοθά που οδήγησε στην ανεξαρτησία της, ο χώρος προσκυνήματος εξελίχθηκε από ένα πεδίο συνώνυμο με την καταπίεση και τα βάσανα, σε μια διαχρονική εικόνα της εθνικής ταυτότητας και της θρησκευτικότητας της Λιθουανίας.